#Pinguicula #X #Anna
Pinguicula x 'Anna' is een hybride vetblad – een vleesetende plant die behoort tot het geslacht Pinguicula. Deze plant is ontstaan uit de kruising tussen Pinguicula agnata en Pinguicula zecheri, en staat bekend om haar sierlijke, vlezige bladeren en opvallende bloemen. Het is een populaire keuze onder liefhebbers van vleesetende planten vanwege haar relatief makkelijke verzorging en decoratieve waarde.
Pinguicula x 'Anna' onderscheidt zich door haar compacte rozet van glanzende, heldergroene bladeren. Deze blaadjes zijn licht kleverig dankzij minuscule klierhaartjes, waarmee de plant kleine insecten vangt. In de lente en zomer krijgt ze vaak prachtige bloemen op dunne stelen, variërend van lichtroze tot lila, met een lichte geur. De bladeren zijn bij optimale omstandigheden tot circa 7 cm lang en vormen een plat groeiende rozet.
Deze vetbladsoort gebruikt haar kleverige bladeren om kleine vliegen, muggen, tripsen en andere insecten te vangen. De klierhaartjes produceren een kleverige substantie die prooien vasthoudt. Vervolgens scheidt het blad enzymen af waarmee het insect wordt verteerd en de voedingsstoffen worden opgenomen. In tegenstelling tot andere vleesetende planten sluit het blad zich niet om de prooi.
Hoewel de soort 'x Anna' een kweekvorm betreft en niet in het wild voorkomt, leven haar ‘ouders’ in gematigde tot subtropische gebieden van Mexico. Daar groeien ze op kalksteenrijke, vochtige plaatsen zoals rotswanden en graslanden, vaak waar mist en dauw voor regelmatige luchtvochtigheid zorgen. In cultuur zijn ze niet bedreigd, maar hun natuurlijke verwanten kunnen lokaal onder druk staan door habitatverlies.
Deze hybride is populair onder liefhebbers doordat de plant qua groeicondities flexibel en eenvoudig te houden is. Ze wordt echter zelden commercieel op grote schaal geteeld; planten zijn doorgaans afkomstig uit gespecialiseerde kwekerijen of via liefhebbersnetwerken. Kwekers hebben vooral interesse vanwege de aantrekkelijke bloei en het langdurig decoratieve loof. Stekken kan eenvoudig via bladstekken.
Het vetblad doet het goed op een lichte standplaats, maar zonder direct zonlicht tijdens de heetste uren. Een venster op het oosten of westen is ideaal.
Kamertemperaturen tussen 18–27°C zijn perfect. Ze kan korte tijd iets lagere temperaturen verdragen, maar vermijd vorst.
Geef bij voorkeur gedistilleerd water of regenwater. Houd de grond licht vochtig, maar niet drassig. In de zomer mag er kortstondig een klein laagje water onderin de pot staan.
Gebruik een luchtig, goed drainerend mengsel van bijvoorbeeld turfmolm, perliet en wat grof zand of vermiculiet. Geen standaard potgrond.
Extra voeding is niet noodzakelijk; de plant haalt haar voedingsstoffen uit gevangen insecten. Overvoeding kan schade veroorzaken.
Een luchtvochtigheid van 40–60% is ideaal, wat overeenkomt met de gemiddelde kamerlucht. In droge periodes kan de plant profiteren van lichte besproeiing rondom (niet direct op het blad).
Er is geen uitgesproken rustperiode nodig, maar in de winter kan de groei tijdelijk vertragen door minder licht.
Oorzaak: Te veel direct zonlicht zonder geleidelijke gewenning.
Oplossing: Laat de plant langzaam wennen aan feller licht door haar geleidelijk langer bloot te stellen aan direct zonlicht.
Oorzaak: Te lage temperaturen, onvoldoende licht of te natte grond.
Oplossing: Zet de plant warmer en lichter, en controleer of de grond niet te nat is.
Oorzaak: Rot door overbewatering of slechte drainage.
Oplossing: Geef minder water en verpot eventueel in een luchtiger substraat.
Oorzaak: Onvoldoende licht of voedingstekort door het ontbreken van insecten.
Oplossing: Verplaats naar een lichtere plek en zorg dat de plant toegang heeft tot kleine insecten.
Oorzaak: Te hoge luchtvochtigheid zonder ventilatie.
Oplossing: Verbeter de luchtcirculatie en verwijder aangetaste bladeren indien nodig.
Copyright © 2025 Noorden.com, unless indicated otherwise.
Aantal planten in database: 22